نمایش نسخه قابل چاپ
نه اصلا" اینطوری فکر نکنید ...نقل قول:
نوشته اصلی توسط کیانا2
و هیچوقت از دیگران انتظاری نداشته باشید ..چون اینطوری راحت تر زندگی خواهید کرد ... و دیگه اینکه اینقدر به این مسایل کوچیک اهمیت ندید ...
باران همیشه میباره، چه کویر باشه و چه جنگل
گلم همیشه گل میده ، و کاری نداره کجا باشه ... چون ذاتش گله ...
مام باید یه خورده از طبیعت یاد بگیریم ... که خودمون باشیم و رفتار دیگران تغییرمون نده |winksmiley|
.....
....
عجب .... خداروشکر اینقد مشکلات ریخته سرت ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
من که هستم .... شما قشنگ توضیح نمیدی .. خو بگو از کجا ناراحتی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط کیانا2
گاهی آدمها فقط می خواهند شنیده شوند ، حرف بزنند و گفته شوند.
روبروی هم بنشینند و یا روی نیمکت پارکی و کلمات را بریزند در قالب جمله ... بشوند دردی که درمانش شنونده است ...
الزامن نباید همه ی ارتباطات در آخر برسند به اتاقی که لامپش خاموش می شود!
آدمی با شنیده شدن هم ارضا می شود ، تبش فروکش می کند و دردش التیام می یابد ...
گاهی فقط باید نشست و آدمها را شنید ، همین !
همه چیز اگر کمی تیره می نماید
باز روشن می شود زود
تنها فراموش نکن این حقیقتی است،
بارانی باید، تا که رنگین کمانی بر آید!
و لیموهاییی ترش تا که شربتی گوارا فراهم شود
وگاه روز هایی در زحمت
تا که از ما،
انسان هایی توانا بسازد
خورشید دوباره خواهد درخشید، زود
خواهی دید!
روزگاری خواهد رسیدهمچنان كه در آغوش دیگری خفته ای ,به یاد من ,ستاره ها را خواهی شمرد تا آرام شوی...دلت هوایم را خواهد كردبه یاد خواهی آورد با هم بودن هایمان را...خنده هایمان را...اشكهایم را...حرف هایم را...در آن لحظه در دلت میگویی :دلتنگت شده ام....
گاهی وقتها دلم میخواهد بگویم:
من رفتم ؛
باهات قهرم ،
دیگه تموم!
دیگه دوستت ندارم …..
وچقدر دلم میخواهد بشنوم:
کجا بچه لوس !؟
غلط میکنی که میری …..
مگه دست خودته ؟ رفتن به این راحتی نیست !
اما ….
نمیدانم چه حکمتیست که آدمی
همیشه اینجور وقتها میشنود :
به جهنم
خالم میخواست به دختر کوچولوش آب پرتقال بدهولی نمیخورد.من گفتم بده خودم بهش میدم.بعد بردمش تو اتاق، همشو خودم خوردم و لیوان خالی رو دادم خالهگفتم همشو خورد.اونم گفت خدا خیرت بده!!چند روزه شکمش کار نمیکنه،توش مسهل ریخته بودم:|:|هیچی دیگهمن برم دستشویی بیام بقیشو تعریف کنم|sadsmiley|
"میدونم زیاده ولی پیشنهاد میکنم تا آخر بخونید"آدم هميشه دنبال قطعه اي گم شده است،
هيچ آدمي را نمي توان يافت كه قطعه خود را جستجو نكندفقط نوع قطعه هاست كه فرق مي كند، يكي به دنبال دوستي است
ديگري در پي عشق؛ يكي مراد مي جويد و يكي مريد
يكي همراه مي خواهد و ديگري شريك زندگي، يكي هم قطعه اي اسباب بازيبه هر حال آدم هرگز بدون قطعه خود يا دست كم بدون آرزوي يافتن آن نمي تواند زندگي كند
گستره اين آرزو به اندازة زندگي آدم است و آرزوهاي آدم هرگز نابود نمي شوند
بلكه تغيير موضوع مي دهند. حتي آن كه نمي خواهد آرزويي داشته باشد
آن كه آرزويش را از كف داده است
آنكه ايمان خود را به آرزويش از دست داده است
تمامي تلاشش باز براي گريز از تنهايي استعشق، رفاقت، شهرت طلبي ... همه به خاطر هراس از تنها ماندن است
وشايد قوي ترين جذابيت وصال در همين باشد
كه آدمي در هنگام وصال هرگز گمان نمي برد كه روزي تنها خواهد ماندتو گاهي خيال مي كني گمشده خود را باز يافته اي
اما بسيار زود درمي يابي كه اين بازيافته ات قدري بزرگتر از بخش گمشده توست
يا قدري كوچكترگاهي او را مي يابي و مدت كوتاهي در خوشبختي رسیدن به او به سر مي بري و
اما گاه او رشد مي كند و از خلاء تو يا حتي خود تو بزرگتر مي شود و ديگر در درونت نمي گنجد
آن گاه او بدل به قطعه گم شده يك نفر ديگر مي شود و
تو را براي جستن دايره خود ترك مي كند
گاه نيز تو بزرگ مي شوي و
او كوچك باقي مي ماند و روزي ناگهان درمي يابي كه (او) قطعه گم شده ي تو نبود
گاهي هم (او) را مي يابي و اين بار از ترس آنكه مبادا از دست تو ليز بخورد و برود
سفت نگهش مي داري ، دو دستي به او مي چسبي و
ناگهان گمشده تو زير بار اين فشار خرد و له مي شود
و سرانجام نيز از دست مي دهي اشاحمقانه است اما تو از ترس تنها ماندن
تنها مي مانيگاه ته دلت حتي مي ترسي كه قطعه گم شده ات را پيدا كني
كه مبادا دوباره گمش كنيهمیشه آن كس كه بيشتر دوست دارد، ضعيف تر است و بيشتر رنج مي برد
و همين ضعف است كه احساس بي ثباتي به آدم مي بخشد
زيراآدم تماميت خود را منوط به چيزي مي كند كه ثباتي نداردما همواره خود را قطعه هايي گم شده حس مي كنيم. ما همواره در انتظار نشسته ايم؛
درانتظار كسي كه از راه برسد و ما را با خود ببرد، كه بيايد و ما را كامل كند
بدون او ما همواره خود را گمشده و تنها و ناقص حس مي كنيمبرخي از ما شايد براي هميشه در انتظار (او) بمانيم و بنشينيم و بپوسيم
برخي از ما ، ديروز، امروز و هر روز قطعه هايي گمشده بوده ايمگاهي بعضي ها با ما جور در مي آيند، اما همراه نمي شوند
گاهي نيز آدم هايي را مي يابيم كه با ما همراه مي شوند اما جور در نمي آيندبرخي وقت ها ما آدم هايي را دوست داريم كه دوستمان نمي دارند
همان گونه كه آدم هايي نيز يافت مي شوند كه دوستمان دارند ، اما ما دوستشان نداريمبه آناني كه دوست نداريم اتفاقي در خيابان بر مي خوريم و همواره بر مي خوريم
اما آناني را كه دوست مي داريم همواره گم مي كنيم
و هرگز اتفاقي در خيابان به آنان بر نمي خوريمبرخي رابطه ها ظريفند ، به طوري كه به كوچكترين نسيمي مي شكنند
و برخي رابطه ها چنان زمختند كه روح ما را زخمي مي كنندبرخي بيش از اندازه، قطعه گم شده دارند و چنان تهي اند وروحشان چنان گرفتار حفره هاي خالي است
كه تمام روح ما نيز كفاف پر كردن يك حفره خالي درون آنان را نداردبرخي ديگر نيز بيش از اندازه قطعه دارند و هيچ حفره اي، هيچ خلائي ندارند تا ما برايشان پُركنيمبرخي هرگز ما را نمي بينند ونمي يابند و برخي ديگر
بيش از اندازه به ما خيره مي شوندبعضي وقت ها هم بعضي ها توي زندگي تو راه مي يابند
اما هیچ گاه تو را نمي فهمند
مثل شمع کوچکی که راهت را کمی روشن کرده است ولی
دستت را سوزانده استگاه ما براي يافتن گمشده خويش، خود را مي آراييم
گاه براي يافتن (او) به دنبال پول، علم، مقام، قدرت و همه چيز مي رويم
و همه چيز را به كف مي آوريم و اما (او) را از كف مي دهيمگاهي اويي را كه دوست مي داري احتياجي به تو ندارد
زيرا تو او را كامل نمي كني
تو قطعه گمشده او نيستي
تو قدرت تملك او را نداري
گاه نيز چنين كسي تو را رها مي كند
و گاهي نيز چنين كسي به تو مي آموزد كه خود نيز كامل باشي
بي نياز از قطعه هاي گم شدهاو شايد به تو بياموزد كه خود به تنهايي سفر را آغاز كني
راه بيفتي ، حركت كني
او به تو مي آموزد و تو را ترك مي كند
اما پيش از خداحافظي مي گويد: شايد روزي به هم برسيم
مي گويد و مي رودو آغاز راه برايت دشوار است
اين آغاز، اين زايش، برايت سخت دردناك است
وداع با دوران كودكي دردناك است،كامل شدن دردناك است، اما گريزي نيست
و تو آهسته آهسته بلند مي شوي، و راه مي افتي و مي روي
و در اين راه رفتن دست و بالت بارها زخمي مي شود
اما آبدیده مي شوي و مي آموزي كه از جاده هاي ناشناس نهراسي
از مقصد بي انتها نهراسي، از نرسيدن نهراسي
و تنها
بروي و بروي و بروي
دقیقا" موافقم ...نقل قول:
نوشته اصلی توسط s.k
مسیر زندگی مهمه که پاک و صادقانه به پایان ببریش .. و رو سفید به درگاه خداوند باشی
اینجا سرزمین واژه های وارونه است:
جایی که گنج ( جنگ ) می شود. . .
درمان ( نامرد ) می شود. .
.قه قه ( هق هق ) می شود. . .
اما دزد همان ( دزد ) است. . .
درد همان ( درد ). . .
و گرگ همان ( گرگ ). . .
/ دکتر علی شریعتی /
خدایا دلم بدجوری گرفته از همه چی بیشتر ازخودم .خودم...........................
خدایا می خواهم اعتراف کنم
دیگر نمی توانم
خسته ام من امانت دار خوبی نیستم
مرا از من بگیر
مال خودت
من نمی توانم نگهش دارم ...
آدم ها لالت می کنند
بعد هی می پرسندچرا حرف نمی زنیاین خنده دار ترین نمایشنامه ی دنیاست ...
یادت هست مادر!؟
اسم قاشق را گذاشتی :هواپیما...قطار...کشتی....تایک لقمه بیشتربخورم
یادت هست مادر!؟شدی خلبان...ملوان...لوکوموتیوران
میگفتی بخور تابزرگ بشی خانوم طلا بشی
ومن عادت کردم هرچیزی رابدون آنکه دوست داشته باشم قورت دهم
حتی بغض های نترکیده ام را
بعضى اوقات پا روى احساسات خودمون بزاريم بدنيس... از خودمون بگذريم... تا اونى که دوسش داريم رو خوشحال ببينيم...
ولى چه تلخ که اونو خوشحال ميبينيم ولى بايکى ديگه.....
وباز آخر براش ارزوى شادبودن ميکنيم...
خدايى چه دلى داريم ما
فایل پیوست 610
کاش جایمان عوض می شد
تا تو می دانستی که چقدر “بی انصافی”
و من می دانستم چرا …|mellowsmiley|
خطا از من است ، می دانم …
از من که سالهاست گفته ام ” ایاک نعبد “
اما به دیگران هم دلسپرده ام
از من که سالهاست گفته ام ” ایاک نستعین “
اما به دیگران هم تکیه کرده ام
اما رهایم نکن
بیش از همیشه دلتنگم
به اندازه ی تمام روزهای نبودنم …
خدایا ؛؛ رهایم نکن ...
روی مرز باریکی قدم میزنم...
جایی که دلم نه بودنت رامیخواهد ونه نبودنت...!
ما ازوناشیــــم که آخــــر
با سکوتـــــــــ قلبـــــــی می میـــــریم
نـــه سکته قلبــــــــی...
گاهی دلتـــ بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...
گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما
سکوتــــ می کنی ...
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات...
گاهی دلتـــــ نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری
وحال هم که...
گاهی فقط دلتــــ میخواهد زانو هایت را تنگ درآغوش بگیری وگوشه ای گوشه ترین گوشه ای!
که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنــی...
گاهی چقدر دلتــ برای یک خیال راحت تنگ می شود...
گاهی دلگیــــری...
شاید از خودتـــــــ
خدایا تو میدانی آنچه را که من نمیدانم
در دانستن تو آرامشی است و در ندانستن من تلاطمها
تو خود با آرامشت تلاطمم را آرام ساز . . .
نوشته قشنگیه .مرسینقل قول:
نوشته اصلی توسط کیانا2
در هیاهوی زندگی دریافتم ؛
چه بسیار دویدن ها،که فقط پاهایم را از من گرفتو اگر نخواهد "نمی شود"
در حالی که گویی ایستاده بودم ،
چه بسیار غصه ها،که فقط باعث سپیدی موهایم شد
در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ، دریافتم،کسی هست که اگر بخواهد "می شود"
به همین سادگی ...کاش نه میدویدم و نه غصه می خوردم
فقط او را می خواندم و بس...
درد یک پنجره را پنجره ها میفهمند
معنی کور شدن را گره ها میفهمند
سخت بالا بروی ، ساده بیایی پائین
قصه تلخ مرا ، سرسره ها میفهمند
آدما خنده هاشون هميشه از دل خوشي نيست، گاهي شکستن دلي کمتر از آدم کشي نيست، گاهي دل اين قدر تنگ ميشه که گريه هم کم مياره، يه جمله ي ساده گاهي چقدر واست غم مياره..
خیلی بده احساس کنی مثل شمعی !
فقط وقتی برق رفت می آیند سراغت و بعد با یک فوت خاموشت میکنند
اکثریت مردم زندگی میکنن بی آنکه نیاز داشته باشن به اینکه بدانند چرا؟
دکتر علی شریعتی
یارب تو او را همچو من بر غم گرفتارش مکن
در شهر غربت ای خدا هرگز تو ازارش مکن
هر چند او از رفتنش چشمان من گریان نمود
لیک ای خدای مهربان از غصه پر بارش مکن . . .
کاش همانطور که از شکستن تکه ای شیشه بر میگردی و نگاهش میکنی
وقتی دل مرا شکستی ، یکبار بر میگشتی
فقط نیم نگاهی میکردی . .
آرزو دارم شبی عاشق شوی
آرزو دارم بفهمی درد را
تلخی برخوردهای سرد را
میرسد روزی که بی من لحظه ها را سرکنی
میرسد روزی که مرگ عشق را باور کنی
میرسد روزی که شبها در کنار عکس من
نامه های کهنه ام را مو به مو ازبر کنی . . .
می‌روم شاید کمی حال شما بهتر شود
می‌گذارم با خیالت روزگارم سر شود
عشق یعنی اختیار بدی که نابودت کنند ولی “اعتماد” کنی که این کار را نمیکنند
دسـت بـه “صورتـم” نـزن !
می تـرسم بیـفتـد نقـاب خنـدانـی کـه بـر چهـره دارم ...!
و بعــد
سیـل ِ اشـک هـایـم “تـــــــــــو” را بـا خـود ببــرد
و بـاز
من بمانم و تنهــــــایی …!
مردی در صحرا بدنبال شترش می گشت تا اینکه به پسر با هوشی برخورد . سراغ شتر را از او گرفت .
پسر گفت : شترت یک چشمش کور بود؟ مرد گفت: بله .
پسر پرسید : آیا یک طرف بار شیرین و طرف دیگرش ترش بود ؟ مرد گفت : بله .
حالا بگو شتر کجاست ؟ پسر گفت من شتری ندیدم .
مرد ناراحت شد و فکر کرد که شاید این پسر بلائی سر شتر او آورده و پسرک را نزد قاضی برد و ماجرا را برای قاضی تعریف کرد .
قاضی از پسر پرسید . اگر تو شتر را ندیدی چطور مشخصات او را درست داده ای ؟
پسرک گفت : در راه ، روی خاک اثر پای شتری دیدم که فقط سبزه‌های یک طرف را خورده بود . فهمیدم که شاید شتر یک چشمش کور بود .
بعد دیدم در یک طرف راه مگس بیشتر است و یک طرف دیگر پشه بیشتر است.
و چون مگس شیرینی دوست دارد و پشه ترشی را نتیجه گرفتم که شاید یک لنگه بار شتر شیرینی و یک لنگه دیگر ترشی بوده است .
قاضی از هوش پسرک خوشش آمد و گفت : درست است که تو بی گناهی ولی زبانت باعث دردسرت شد .
پس از این به بعد شتر دیدی ، ندیدی !!
این مثل هنگامی کاربرد دارد که پرحرفی باعث دردسر می شود .
آسودگی در کم گفتن است و چکار داری که دخالت کنی ، شتر دیدی ندیدی و خلاص .
خدایا هرچی کردم....
نکردم
شتر دیدی ندیدی
باشه!
ممنونم
من الان به اینجا رسیدم....
گاهی عمر تلف میشود ؛
به پای یک احساس ….
گاهی احساس تلف میشود ؛
به پای عمر !
و چه عذابی میکشد ،
کسی که هم عمرش تلف میشود ؛
هم احساسش …
دلم میخواد ببینمت بازم بخندی تو نگام
آخه فقط تو میدونی از زنده بودن چی میخوام
دلم بهم میگفت تورو میشه یه جور دیگه خواست
آخه فقط قلب توئه که با من اینقدر سر به راست
از تو دلگیرم که نیستی کنارم ..من دارم می‌میرم تو کجایی من باز بی قرارم
میدونی جز تو کسی رو ندارم ..باورم نمیشه اینقدر آسون رفتی از کنارم
بر سنگ قبر من بنویسـید خسته بود
اهــل زمین نبود نـمازش شــکســته بود
بر سنگ قبر من بنویسید شیشه بود
تـنها از این نظر که سـراپا شـکســته بود
بر سنگ قبر من بنویســـــــید پاک بود
چشمان او که دائما از اشک شسـته بود
بر سنگ قبر من بنویســید این درخت
عمری برای هر تبر و تیشه، دســــته بود
بر سنگ قبر من بنویســــــید کل عمر
پشت دری که باز نمی شد نشسته بود
ز شهرت عزم سفر دارم
ز کویت قصد گذر دارم
نفهمیدی مهربونی دل
ندونستی چشم تر دارم
دگر رفتم من ز شهر شما
ندیدم یک ذره مهر و وفا
تو بودی امید زندگیم
تو را می سپارم به دست خدا
خداحافظ ای تمام امیدم
ز بام عشقت دگر که پریدم
تو قدر من رو نمی دونی
تو باش و عمری پشیمونی
خداحافظ ای تمام امیدم
هنوز از عشق تو دل نبریدم
تو قدر من رو نمی دونی
تو باش و عمری پشیمونی
به پای تو گریه ها کردم
نمیدیدی غصه و دردم
مرا بار طعنه ها کردی
به اشک سرخ و رخ زردم
ز دستت قلب من آزرده
رخم زرد و چهره افسرده
بریدم دل از تو و دل خود
دلی که تاب منو برده
دلی که تاب منو برده
خداحافظ ای تمام امیدم
ز بام عشقت دگر که پریدم
تو قدر من رو نمی دونی
تو باش و عمری پشیمونی
خداحافظ ای تمام امیدم
هنوز از عشق تو دل نبریدم
تو قدر من رو نمی دونی
تو باش و عمری پشیمونی
این که دلتنگ تو ام اقرار میخواهد مگر؟ این که از من دلخوری انکار میخواهد مگر؟ وقت دل کندن به فکر باز پیوستن مباش دل بریدن وعده‌ی دیدار میخواهد مگر؟ با زبان بی‌زبانی بارها گفتی: برو! من که دارم می‌روم! اصرار میخواهد مگر؟
هر چه تو ميخواهي همان ميكنم
گــريـه خـود از تو نـهان ميـكنم
نــاز تــو نــازم بـه خـدا نـاز بود
قــهر تــو آهــنگ غــم ساز بود
عــمري عــزاداري تـــو ميــكنم
يــــاد وفــا داري تــوميــكنم
بعــد تــو غــم ،پـيرهـنم ميكنم
رنگ سيــاهــم بـه تـــنم مــيكنم
رنگ سياه، بخت سياه من است
عــاقــبت كــار گـــناه مــن است
عــاقبت كــار كه دست تو نيست
كار خدا هست ، گناه تو چيست؟
هرچه خدا خواست،همان ميشود
خواست كه تنها شوي،آن ميشود
وقــت وداع است بــرو جـان من
بـغـض گـرفـته است گريــبان من
مي كــنم هر روز، برايـت دعــا
تا كه توخوشبخت شوي هر كجا
عكس تو با قطره خون مي كشم
طعـم وداع دگـــــري مي چـــشم
قصه من ، قصه خسته دلي است
زمــزمه مــرد شـكسته دلي است
مــرد شـكسته دل اين قـصه مرد
رفت و تو را دست خدايش سپرد
زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود ؟
زنده را تا زنده است قدرش بدان
ورنه بر روی مزارش کوزه گل چیدن چه سود ؟
گاه دلتنـــــــگ می شومدلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
وصدای شکستن را
نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم...
وکدام خواهش را نشنیدم
وبه کدام دلتنگی خندیدم
که چنین دلتنگــــــــــــــــم
لیلی بنشین خاطره ها را رو کن لب وا کن و با واژه بزن جادو کن
لیلی تو بگو،حرف بزن،نوبت توست
بعد از من و جان کندن من نوبت توست
لیلی مگذار از دَم ِ خود دود شوم
لیلی مپسند این همه نابود شوم
لیلی بنشین، سینه و سر آوردم
مجنونم و خونابِ جگر آوردم
مجنونم و خون در دهنم می رقصد
دستان جنون در دهنم می رقصد
مجنون تو هستم که فقط گوش کنی
بگذاری ام و باز فراموش کنی
دیوانه تر از من چه کسی هست،کجاست
یک عاشق ِ این گونه از این دست کجاست
تا اخم کنی دست به خنجر بزند
پلکی بزنی به سیم آخر یزند
تا بغض کنی،درهم و بیچاره شود
تا آه کِشی،بندِ دلش پاره شود
توهدفی ، من دنبال توام
تو معبودی ، من عبد توام
توعشقی ، من عاشق توام
تو نوری ، من شب پره توام
تو بال باش ، من پرنده ام
تو ارباب باش ، من برده ام
تو همراه باش ، من رونده ام
تو ناز باشی ، من نیازم
تو آوازباشی ، من یه سازم
خدایا فقط باش ، که بی تومی بازم . . .
.
خدای مهربانم !
از امروز تمامی مشکلاتم را با مداد و نعمتهایم را با خودکار می نویسم !می دانم که مشکلاتم را با پاک کن مهربانیت پاک خواهی کرد . . .
